substantiv, fælleskøn
Bøjning: -en یا (uofficielt) ordnen, ordner eller -er, ordnerne eller -erne
orden
معنی: |
ترتیب، نظم، ردیف، طبقه |
شرایطی که صحیح یا عادی تلقی می شود، مثلاً به این دلیل که همه چیز در جای مناسب خود قرار دارد یا به درستی کار می کند |
روش طبیعی یا پذیرفته شده ای که در آن چیزی سازماندهی یا تنظیم می شود |
ترتیب متقابل بر اساس یک نظم یا الگوی خاص |
سطح در یک سیستم با ساختار سلسله مراتبی |
گروهی از گونه های جانوری یا گیاهی که دارای یک یا چند صفت یا ویژگی اساسی مشترک هستند و در سیستم بیولوژیکی، زیر طبقه و بالاتر از خانواده قرار دارند. |
جامعه راهبان یا راهبههایی که نذر کردهاند بر اساس مجموعهای از قوانین مذهبی و اجتماعی زندگی کنند |
انجمنی که برای یک هدف خاص، به عنوان مثال، اخلاقی، مذهبی یا اجتماعی، اغلب با عضویت بسته و مراسم مخفی همراه است |
نشان رسمی افتخار یا تمایز که توسط رئیس دولت اعطا می شود |